معنی ریشه ریشه - جستجوی لغت در جدول جو

ریشه ریشه

لغت نامه دهخدا

ریزه ریزه

خرده خرده، پاره پاره، ریز ریز

فرهنگ فارسی عمید

ریش ریش

پاره پاره، چاک چاک، تکه تکه، قاچ قاچ، ریز ریز، تار تار، لخت لخت، شرحه شرحه

فرهنگ فارسی عمید

ریزه ریزه

(زَ / زِ زَ / زِ)

پاره پاره. ذره ذره. پارچه پارچه. (ناظم الاطباء). هسیس. (منتهی الارب) :
ریزه ریزه صدق هرروزه چرا
جمع می ناید در این انبار ما.
مولوی.
چو گربه درنربایم ز دست مردم چیز
ور اوفتاده بود ریزه ریزه برچینم.
سعدی.
- ریزه ریزه باران، قسمی گل دوزی با ابریشم بر عرقچین و غیره. (یادداشت مؤلف).
- ریزه ریزه کردن، پاره پاره کردن. به قطعات کوچک بریدن یا شکستن: پاره پاره و ریزه ریزه اش می کردم چنانکه هیچ نماند. (کتاب المعارف).
- ریزه ریزه کرده، پاره کرده شده. شکسته شده به پارچه های کوچک. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شیشه شیشه

(شی شَ / شِ شی شَ / شِ)

صراحی پس از صراحی. (ناظم الاطباء) : او شیشه شیشه نوشابه خورد

لغت نامه دهخدا

ریش ریش

ریشه ریشه، (ناظم الاطباء)، تارتار، از هم جدا شده، از هم شده به دراز و با قطعات باریک: ریش ریش شدن جامه، پاره پاره به درازا، با کردن و شدن صرف شود، (یادداشت مؤلف)، شرحه شرحه، چاک چاک، پاره پاره، سخت قریح: دلی ریش ریش، جگر ریش ریش، (یادداشت مؤلف)،
- ریش ریش شدن جگر، دل و جز آن، متأثر شدن، ناراحت شدن، از شدت تأثر به گریه افتادن و از حال رفتن، (فرهنگ لغات عامیانه)،
- ریش ریش کردن، متأثر و ناراحت کردن کسی، (فرهنگ لغات عامیانه)

لغت نامه دهخدا